نشست تریبون

نشست دانشجویان حزب‌اللهی:

نه به کارآفرینی سرمایه‌داری رسیدیم نه تأمین نیازهای اساسی در کمونیسم

تریبون مستضعفین نوشت:

 مقام معظم رهبری در چهارمین روز ماه مبارک رمضان در دیدار کارگزاران نظام بار دیگر بر اهمیت اقتصاد مقاومتی تاکید کرده و در ذیل آن فرمودند: «مردمى کردن اقتصاد، جزو الزامات اقتصاد مقاومتى است.» پیرامون بیانات ایشان در باب مردمی کردن اقتصاد، نشستی با حضور محمدصادق شهبازی، روح الله ایزدخواه، سیدسعید منجم‌زاده، مسعود براتی و مهدی خوجگی در باب مردمی کردن اقتصاد برگزار شد.

اقتراحی بر نام بدیع سال 94

الگوی رابطه دولت و مردم در انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی، صرف نظر از عمق و بُعد ایدئولوژیک آن در عرصه های دینی سیاسی فرهنگی و اقتصادی، یک الگوی روشن و مدرن از رابطه ی دولت و مردم ساخت و پرداخت و به دنیای تجارب بشری تقدیم نمود. تا امروز در این مقوله، هرچند در منابر و مواعظ پرداخته شده، اما کمتر کار علمی و نظری صورت گرفته است؛ آن چنان که فراتر از توصیفات و تبلیغات، بتواند جوهره ی این الگو را تبیین نماید.

در این مجال، بدون هرگونه ادعایی از این دست، به چند نکته درباب الگوی رابطه دولت و مردم در انقلاب اسلامی، از زاویه نظری اشاره می شود:

دست خالی اقتصاد سرمایه‌داری

نقد مواضع اقتصادی دولت‌های سه‌گانه؛

و نیم نگاهی به افق آینده اقتصاد انقلاب اسلامی

(این سخنرانی در سازمان بسیج دانشجویی کشور در اردیبهشت‌ماه 92 انجام شده است)

می‌خواهیم نگاهی به مواضع و عملکرد کلی سه دولت بعد از جنگ در حوزه اقتصاد داشته باشیم و نیم‌نگاهی هم به افق‌های آینده اقتصاد در بستر انقلاب. این بحث، تحلیلی است و یک جمع‌بندی از تحقیقات ده‌ساله‌ام در اقتصاد و بحث‌هایی که با صاحبنظران این عرصه داشته‌ام...

سطح چهارم اقتصاد

اقتصاد دانش‌بنیان؛ الگوی جهادی و مردمی

سطح چهارم اقتصاد

(گفت‌وگو با دکتر روح‌الله ایزدخواه، کارشناس فناوری‌های نوین درباره‌ی تاریخچه‌ی صنایع دانش‌بنیان و مؤلفه‌های آن منتشر شده در سایت: farsi.khamenei.ir)

برای آشنایی مخاطبان ما با مفهوم صنایع دانش‌بنیان، لطفاً تاریخچه‌ی این موضوع را بفرمایید.
از حدود ۲۵۰ تا ۲۰۰ سال پیش که علم اقتصاد در دنیای غرب پاگرفت و مدون شد، یک پرسش همیشگی در اقتصاد این بوده که مزیت‌های اقتصادی، هم در سطح کشور و هم در سطح بنگاه‌های اقتصادی از کجا به دست می‌آید؟ برای جواب به این سؤال ابتدا گفتند که منابع طبیعی ریشه‌ی مزیت است. بنابراین هر کشوری که زمین زیاد دارد، معدن زیاد دارد، آب زیاد دارد و منابع طبیعی دارد، کشوری با مزیت اقتصادی است.

بعدتر دیدند مهم این است که بشود از این منابع طبیعی استفاده کرد و تنها داشتن آنها ملاک نیست. بنابراین گفتند عامل مهم، استفاده از منابع است ولذا منابع انسانی ملاک برتری و مزیت اقتصادی شد. نیروی کار فراوان، متخصصین فراوان و دانشگاه‌های فراوان و کارآمد به عنوان شاخصه‌های مزیت اقتصادی مطرح شدند.

پس از آن این اشکال مطرح شد که این نیروی انسانی باید با ابزارها و در محیط‌هایی مثل کارخانه‌ها به کار گرفته شود و صرفاً تربیت نیروی انسانی مزیت ایجاد نمی‌کند. بنابراین...